WCZEŚNIEJSI PROBOSZCZOWIE


Ksiądz Jan Sarna - proboszcz parafii Rytro od 1. sierpnia 1930 roku do 27. kwietnia 1932 roku. Do Rytra przyszedł z parafii Łososina Górna, a odszedł do parafii Lichwin. Zmarł 21 Lutego 1973 roku w Lipnicy Murowanej, w wieku 74 lat.

Ksiądz Jan Kic - proboszcz parafii Rytro od 1. maja 1932 roku do 17. września 1945 roku. Do Rytra przyszedł z parafii Wadowice Górne, a odszedł do parafii Padew Narodowa. Zmarł 25 stycznia 1993 roku w Padwi Narodowej, wieku 85 lat.

Po odejściu księdza Jana Kica do objęcia probostwa przez księdza Józefa Woźniackiego administatorem parafii Rytro został ksiądz Franciszek Ignas - wikariusz parafii Piwniczna.

 

Ksiądz Józef Woźniacki - ur. 22. listopada 1909 roku w Milatynie Nowym na Ziemi Tarnopolskiej, w archidiecezji lwowskiej. Był synem Antoniego i Karoliny z domu Teleżyńska. Kiedy miał dwa lata zmarła mu matka. Opiekę i wychowanie nad nim przejęli dalsi krewni. Do gimnazjum uczęszczał w Kamionce Strumiłłowej, jako uczeń trafił do Małego Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie - szkoły przygotowującej do matury i posiadającej odpowiednie uprawnienia. Seminarium mieściło się na przedmieściach Krakowa przy dzisiejszej ul. Lea. Nic dziwnego, że tak daleko wywędrował, gdyż Sanktuarium Pana Jezusa w Milatynie (40 km od Lwowa) prowadzili wówczas misjonarze św. Wincentego. Oni, zdolniejsze dzieci wysyłali do szkoły do Krakowa zapewniając także utrzymanie. Często ci młodzi ludzie później wstępowali do Zgromadzenia.

 

Jak to było w tradycji - w wieku 16 lat każdy małoseminarzysta był przyjmowany do zgromadzenia na okres próbny, stąd i Józef dnia

1 października 1925 r. otrzymał tzw. dzień powołania. W dwa lata później złożył śluby wieczyste w Zgromadzeniu - 8 grudnia 1927 r.

 

Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości mógł rozpocząć studia w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie. Przedwojenne przepisy kościelne wymagały ukończenia 4 letnich studiów filozoficzno-teologicznych i wieku kanonicznego – 24 lata do święceń kapłańskich (z możliwością udzielenia zwolnienia i dopuszczenia niekiedy kandydata w wieku 23 lat). Ks. Józef ukończył studia w lecie 1932 r., ale brakowało mu wieku (jak łatwo obliczyć miał wówczas 22 lata i 7 miesięcy). Musiał poczekać - i on i jego 5 kolegów z tego rocznika. Kiedy osiągnął wiek 23 lat przełożony prowincji ks. Józef Kryska poprosił biskupa Stanisława Rosponda, sufragana krakowskiego o udzielenie im święceń. Stało się to 4 grudnia 1932 r. w Krakowie. Ks. Józef był wówczas do czasu zwolnienia w 1948 r. księdzem należącym do wspólnoty Zgromadzenia Księży Misjonarzy.

 

Następnie przełożony wyznaczył im podjęcie pracy misyjnej. Całą grupę 6 nowych księży wysłano do Chin. (nr 3. ks. Woźniacki)

 

To była nowa misja prowadzona przez polskich księży od 1929 r. W ciągu kilkunastu lat wyjechało tam 40 księży i braci Zgromadzenia.

Pożegnalna Msza św. została odprawiona 19 lutego 1933 r. w Krakowie na Stradomiu, w pięć dni później 24 lutego wyjechali pociągiem wpierw do Rzymu, zostali tam przyjęci przez Ojca Świętego Piusa XI, następnie do Paryża do Wikariusza Generalnego Zgromadzenia. Mieli także okazję pielgrzymować do Lourdes. Stamtąd już było blisko do Marsylii.

 

Z Marsylii wyruszyli 10. marca 1933 r. statkiem "Athos II". Płynąc przez Morze Śródziemne, przez Kanał Sueski, Ocean Indyjski dopłynęli do Chin. Celem był rejon Shuntehfu - ks. Józef otrzymał placówkę Kulu, gdzie z drugim kapłanem rozpoczął duszpasterstwo. Msza św. wówczas na całym świecie była odprawiana w języku łacińskim - stąd nie było problemu z jej celebrowaniem. Jednak, aby nauczać miejscową ludność należało nauczyć się trudnego języka chińskiego i poznać kulturę, obyczaje itp. tego narodu. Niełatwo było przejść przez tę drogę młodym kapłanom. Niektórzy mieli kłopot ze zdrowiem. Kilku księży zrezygnowało wskutek takich przeszkód. I taką decyzję musiał podjąć ks. Józef. Powrócił do kraju, otrzymał skierowanie do duszpasterstwa w Tarnowie w parafii Świętej Rodziny z pięknym neogotyckim kościołem tuż koło dworca kolejowego (to także do dziś placówka Zgromadzenia Księży Misjonarzy).

 

Od 22 lipca 1944 roku pełnił obowiązki kapelana sióstr dominikanek

w Rychwałdzie, parafia Pleśna. Zajął się również w swej pracy duszpasterstwem partyzantów Armii Krajowej z batalionu "Barbara", działającego w okolicach Tarnowa. 12 października 1945 roku biskup tarnowski Jan Stępa zamianował księdza Józefa Woźniackiego administratorem parafii Świętego Józefa Robotnika w Rytrze. 28. października 1945 roku do 8. kwietnia 1985 roku był proboszczem parafii Rytro. Potem otrzymał pozwolenie na opuszczenie zgromadzenia od Przełożonego Generalnego Zgromadzenia Księży Misjonarzy Wiliama Slattery (28 kwietnia 1948 r.).

 

Po tej decyzji biskup tarnowski mógł już go przyjąć do grona duchowieństwa diecezjalnego. Przez czterdzieści lat kierował parafią w Rytrze, w trudnych dla Polski czasach. Ksiądz Józef Woźniacki niósł swoim wiernym pociechę szerząc kult Miłosiernego Jezusa Milatyńskiego i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych.

 

Ze względu na swoje pochodzenie i działania duszpasterskie był wielokrotnie przesłuchiwany i szykanowany przez aparat bezpieczeństwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. „To dzięki niemu, choć czasem nieświadomi co do końca ono oznacza, znaliśmy słowo Katyń”.

 

W latach 50-tych rozpoczął starania o pozwolenie na budowę nowego kościoła w Rytrze. Po ponad trzydziestu latach nieustępliwych wysiłków uzyskał w 1983 roku od władz państwowych zgodę na budowę nowej świątyni w Rytrze. W latach stanu wojennego starał się sprawiedliwie rozdzielać dary przychodzące z zagranicy.

 

W dniu 9 kwietnia 1985 roku ksiądz Józef Woźniacki zrezygnował z probostwa, pozostał w Rytrze w charakterze rezydenta.

 

Zmarł 10 stycznia 1999 roku i pochowany został na cmentarzu w Rytrze. Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył biskup Józef Gucwa.

 

W swoim testamencie napisał: "Drogim parafianom życzę, by trwali przy Bogu, świętej wierze i Kościele katolickim...".

 

Ksiądz Franciszek Klag – ur. 20. marca 1940 roku

w Jastrzębiu, parafia - Czarny Potok. Syn Michała

i Józefy z domu Florian. Wywodzi się z rodziny wielodzietnej – 3 braci i 5 sióstr. Jego ojciec był stolarzem, a matka zajmowała się domem.

 

W 1947 roku rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej i ukończył ją w 1954 roku. W latach 1954–1958 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego w Starym Sączu. 27. maja 1958 roku zdał maturę i rozpoczął naukę w Seminarium Duchownym w Tarnowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 28. czerwca 1964 roku z rąk ks. bpa Jerzego Ablewicza.

 

   Był katechetą w parafiach:

 

  • 31. lipca 1964 roku – 4. lipca 1967 roku – Szczucin
  • 5. lipca 1967 roku – 30. sierpnia 1973 roku – Nowy Sącz
  • 1. września 1973 roku – 5. lipca 1976 roku – Rzepiennik Biskupi
  • 6. lipca 1976 roku – 12. grudnia 1979 roku – Szczepanów
  • 13. grudnia 1979 roku - 18. kwietnia 1985 roku – Rytro

 

Dnia 8. lipca 1982 roku Kuria Diecezjalna w Tarnowie upoważniła księdza do prowadzenia prac związanych z budową nowego kościoła w Rytrze. Od 19. kwietnia 1985 roku do 13. sierpnia 2009 roku był proboszczem w Rytrze. Dzięki hojności parafian wybudował kościół p.w. Świętej Rodziny. Ponadto sprawował obowiązki notariusza dekanatu Stary Sącz, a następnie notariusza dekanatu Piwniczna. Należał również do Rady Kapłańskiej Diecezji Tarnowskiej, oraz do Komitetu Organizacyjnego do spraw Koronacji Obrazu Matki Bożej w Czarnym Potoku. Po przejściu na emeryturę pozostał w parafii Rytro w charakterze rezydenta. Od 2011 roku mieszkał w Domu Księży Emerytów w Tarnowie. Zmarł 2 kwietnia 2013 roku. Ostatnią wolą ks. Franciszka było, aby spoczął wśród swoich parafian na cmentarzu w Rytrze. Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył biskup Andrzej Jeż.